De laatste column van Kiem Select heeft behoorlijk wat reacties opgeleverd. Werkzoekenden, die zelf ervaren hoe de arbeidsmarkt zoekende is en als het ware in een transitiefase verkeert. Ze ervaren zelf hoe de negativiteit door begint te sijpelen als er opnieuw een afwijzing wordt ontvangen op een sollicitatie. Vaak ontbreekt een toereikende onderbouwing hiervoor en steekt er een vorm van respectloos gedrag de kop op t.o.v. gemotiveerde werkzoekenden.
Mieke is een werkzoekende management ondersteuner, die dit zelf mee maakt. Zij heeft onderstaande column geschreven om haar ervaringen met de lezers te delen. Wie weet herken je jezelf hierin en kun je haar optimisme en enthousiasme gebruiken om de moed niet te verliezen.
Veel leesplezier!
Cora Toker
Arbeidsmarkt – roller coaster?
De huidige arbeidsmarkt is naar mijn idee een rollercoaster geworden waar je als werkzoekende in beland bent. Het gaat allemaal razend snel en je moet er vlug bij zijn, want er is veel concurrentie. Door deze roller coaster veranderen bepaalde dingen. Zo zie je de meest creatieve cv’s verschijnen, worden video pitches in gezet om toch maar op te vallen. Heel creatief allemaal maar als iedereen het doet, is het meer van hetzelfde geworden. Natuurlijk zijn een goed opgezet cv en LinkedIn-profiel belangrijk en ja ook een goede zakelijke profielfoto is een zeer belangrijk item om ingezet te worden in de zoektocht.
Yes, een interessante vacature komt voorbij. Ik lees uitgebreid de website van de organisatie, zodat ik zeker weet dat ik daar daadwerkelijk wil werken en bereid mijzelf gelijk voor op een eventueel gesprek. Ik ga ervoor zitten om een goede brief te maken en eventueel mijn cv voor deze vacature nog even te ‘fine tunen’. En ja, dan word ik benaderd voor een afspraak. Blij bereid ik mijzelf goed voor door alles nog een keer goed na te lezen. Voor de afspraak ben ik uiteraard op tijd en zet ik mijn beste beentje voor. Aan het einde van het gesprek bedank ik de mensen voor het prettige gesprek en vraag naar de vervolgprocedure. Als het een prettig gesprek was dan hoop ik, dat ik verder in de procedure door kan dringen, want het doel is om een leuke baan binnen te halen.
Helaas ik ga niet door naar de volgende ronde. De reden van de afwijzing krijg ik meestal niet of ik moet goed doorvragen. Dit is jammer want met de reden van een afwijzing kan ik mijn voordeel doen bij een volgende sollicitatie. Door een dergelijke “slappe” afwijzing kan ik best een dagje chagrijnig zijn en word ik soms moedeloos. Dan ligt de gedachte op de loer: het gaat niet meer lukken, ik krijg nooit meer een leuke baan ondanks al mijn inspanningen. Ik doe heel veel moeite om een geschikte vacature te vinden en ben heel flexibel voor afspraken. Maar als ik zo word afgedaan met de mededeling: we gaan niet met je door, dan steekt dit want ik wil graag met respect worden behandeld.
Soms krijg je ook tegenstrijdige berichten. Ik had een sollicitatie gedaan en kreeg een mail of ik interesse had in de openstaande functie. Zo ja, dan moest ik reageren. Dit heb ik gedaan, maar een paar dagen later kreeg ik een afwijzing dat ik niet de juiste recente ervaring had. Ik heb over dit incident een toelichting gevraagd maar niets meer gehoord. Heel jammer en eigenlijk slechte PR voor de betreffende organisatie.
Door het grote aanbod van kandidaten voel ik mij soms ook een pion waar naar hartelust mee kan worden geschoven. Ja, ik weet dat de kandidatenmarkt heel groot is en ben dan heel blij dat ik genoeg opval om uitgenodigd te worden, maar dan wil ik graag nog steeds fatsoenlijk worden afgewezen. Gelukkig heb ik een positief karakter en na een dagje chagrijn komt mijn zelfvertrouwen weer snel naar boven en ga ik vol goede moed weer op zoek, gaat de knop weer naar positief en denk ik “op naar de volgende”.
Het is nog steeds niet fijn om afgewezen te worden, maar als ik te horen krijg: uitstekende kandidaat qua persoon en presentatie maar past niet bij de manager dan weet ik dat ik goed bezig ben tijdens het gesprek, maar is het mijn plek niet. Dat weet je pas na het gesprek. Ik heb ook wel eens als reden gehad: veel kandidaten dus moeilijke selectie, hebben achtergrond in vorige banen meegenomen in besluitvorming en daar zaten goede kandidaten bij in reeds in de branche gewerkt hebben. Nog steeds niet leuk maar ik heb daar begrip voor.
Waar ik mij aan kan ergeren is de comfortzone. Kandidaten moeten uit hun comfortzone stappen, maar bedrijven stappen hier juist in, lijkt het wel. Zijn zij bang dat een frisse kijk op zaken de organisatie binnenstapt? Bang dat zij hun eigen visie bij moeten stellen? Bang voor iets nieuws? Tegenstrijdig en verwarrend vind ik dat en voor zeer ervaren werkzoekenden worden op deze manier bepaalde kansen weggenomen. Er zijn heel veel mensen die door bijvoorbeeld veel interimervaring overal in kunnen stappen en zich in elke branche kunnen redden.
Waar ik wel blij van kan worden, zijn berichten dat steeds meer organisaties de toegevoegde waarde herontdekken van een goede management ondersteuner. Dan denk ik weer: ja echt, de baan gaat er ook voor mij komen. Ik moet gewoon vertrouwen houden en door blijven zetten. En een hele belangrijke: ga uit van je eigen kunnen en ervaring, blijf bij jezelf en heb vertrouwen in de toekomst. Soms moet ik dit ook tegen mijzelf zeggen maar het helpt!
