Dat ervaren wij toch allemaal, maar we zijn er vaak niet bewust mee bezig. 

Aandacht geven kost een investering en een commitment. Daar zijn we niet altijd toe bereid. Privégerichte zaken daargelaten, want we hebben zoveel op ons (wensen)lijstje staan. Dingen die vaak leuk zijn en waar we niet al te diep over na hoeven te denken omdat dit  bijna vanzelf gaat.

Werkgerelateerde zaken zien we echter in een ander licht is mijn ervaring tijdens gesprekken bij mij aan tafel. Nadenken en aandacht geven levert hier andere perspectieven op. Werk is tenslotte nodig. Biedt financiële zekerheid. Het hoeft toch niet altijd leuk te zijn (?), want ons privéleven compenseert dit echt wel…. 

De automatische piloot, geen kans zien om werksituaties te veranderen, zijn vaak het gevolg van een vorm van gelatenheid die noch voor de ondersteuner, noch voor de manager, noch voor de organisatie goed is.

Toch sluipt hier op den duur een irritatie in. Tenslotte zitten wij gemiddeld 8 uur per dag op ons werk. Over het algemeen zie je jouw collega’s langer dan je gezinsleden of familie. Je bouwt een relatie op met de mensen op jouw werk. Ze leren je kennen op zakelijk gebied, maar ‘kennen’ ze jou ook echt? Jouw ambities, jouw frustraties of zwakke kanten? Kun en durf jij dit te bespreken met jouw manager of naaste collega?

Onderwerpen zoals bijv.

  • jouw ervaring, dat je niet volledig tot je recht komt in jouw functie door diverse omstandigheden,Dat je niet wordt gehoord.
  • of de samenwerking tussen jou en bijvoorbeeld de manager waar je voor werkt niet optimaal verloopt of met een teamlid, etc., 
  • ambities in jouw loopbaan of m.b.t. opleiding, die je niet in vervulling ziet gaan door belemmeringen op je werk of jouw eigen financiële situatie.

Ervaring leert, dat deze ontwikkelingen te weinig aandacht krijgen. Dit beknopt jou in jouw persoonlijke groei. In je werk maar ook privé. We zeggen vaak ‘ik neem mijn werk niet mee naar huis’, maar we weten ook dat een eenmaal geplant duiveltje in een hoofd blijft malen. Zowel op het werk als privé levert dit negatieve energie op die je bij je draagt. Dan is uiteindelijk de keuze om niet of te weinig aandacht te geven aan zwaardere onderwerpen in je werkleven een totaal verkeerde geweest.

Troost je, dit speelt niet alleen in jouw leven een rol, maar ook in het leven met degenen waar je voor/mee werkt. Managers zijn ook mensen, zien veel, maar ook zij nemen niet altijd actie om bepaalde kromgegroeide situaties recht te trekken door tijdgebrek of ook een bepaalde angst om dit te bespreken. 

Als recruitment consultant zie en hoor ik dit gebeuren, terwijl de oplossing in communicatie moet worden gezocht. Dit communiceren zijn we meer en meer aan het verleren. Communicatie verloopt via Whatsapp, ingesproken voicemails, e-mailberichten en dan maar van elkaar verwachten dat we snappen wat de ander bedoelt.

Ken je de slogan “it’s good to talk”. 

Daadwerkelijk praten met elkaar en luisteren naar elkaar; face to face?

Iets doen met de uitgewisselde informatie?

Aandacht geven aan datgene dat ertoe doet? 

Groei effectueren in een persoonlijke ontwikkeling?

In wederzijds vertrouwen, in een samenwerking, in een organisatie?

 

Als het lezen van deze column je aan het denken heeft gezet.

Als je toe bent aan een écht gesprek omtrent de invulling van een functie of samenwerking in een organisatie, een vacature of persoonlijke ontwikkeling.

Neem dan contact met mij op in het kader van ‘it’s good to talk’ en ‘aandacht geven’ om die nodige groei te realiseren.

De drempel is nooit hoog en integriteit gewaarborgd. 

Slechts het intoetsen van een telefoonnummer of het sturen van een e-mail is de eerste stap. 

 

Je bent van harte welkom!

 

Met een hartelijke groet,

 

Cora Toker

Directeur Kiem Select

Oprichter Kiem Kompas