Prachtige woorden. Gelden ze ook voor jou……

We kunnen wel stellen, dat Kerst een van de belangrijkste feesten is van het jaar. Van oorsprong een Christelijk feest, maar we kunnen er stilletjes aan wel vanuit gaan dat het voor de meeste Nederlanders, naast deze betekenis, ook een traditie is geworden waarbij familie centraal staat.

We trekken alles uit de kast om er een mooi feest van te maken. Een Kerstboom, cadeautjes, feestelijke kleding, lekker eten; gezelligheid.

Zelfs onze gedachten gaan uit naar saamhorigheid, hoop en vrede. Met of zonder bezoek aan de kerk. Prachtig in deze tijd om op die manier de tijd voor elkaar te nemen. Te laten zien en merken dat we belangrijk voor elkaar zijn. Gesprekken komen op gang waar we gedurende het jaar te weinig tijd voor nemen. We komen meer tot onszelf, maar gun jij jezelf de tijd in een onbewaakt ogenblik om naast het er te zijn voor elkaar, ook eens na te gaan of je er mag zijn voor jezelf.

Als mens, als partner, moeder, vader, broer of zus en vriend(in). Maar ook als wie je bent in jouw werkleven. Die ondersteuner, die altijd klaar wil of moet staan voor die ander. Die collega of die manager.

Ik las laatst een mooie uitspraak. “Wat je bent, straal je uit. Wat je hebt, verlies je weer”.

Vaak is dit wel het proces in een baan.

Je wordt aangenomen op jouw competenties, op jouw persoonlijkheid. De door jou opgedane kennis door opleiding en werkervaring. Dat straal jij op dat op moment uit. Zodanig dat een organisatie je graag wil hebben als meerwaarde.

Echter kun je wat je hebt ook weer verliezen.

Als je stil blijft staan in gewoonten en werkwijze. Als je de veranderingen in jouw vak niet bijbeent. Als de samenwerking met jouw manager hierdoor barstjes begint te vertonen. Vragen komen dan ook naar boven borrelen, omdat je een verloren gevoel ervaart. Wat is zijn/haar rol hierin en wat zijn zijn/haar verantwoordelijkheden? Waarom wordt een bijvoorbeeld een door jou gevolgde (hbo) opleiding niet ten volle gebruikt? Waarom wordt hier niet open over gesproken? 

Er ontstaat een vorm van machteloosheid, die verlammend werkt. De neiging om niets te doen is groot, maar is dit de juiste optie? Hoe ga je dit tackelen? 

Het is wellicht een vreemde troost, maar jij bent niet alleen in de wereld van secretaressen/ managementondersteuners die hiermee te maken heeft of krijgt.

De vraag is hoe jij jezelf in eerste instantie kunt activeren om te veranderen. Om jouw unieke meerwaarde weer te laten gelden in de samenwerking met een/jouw manager.

Het team van specialisten, die zich hebben verenigd in Kiem Kompas, kunnen jou maar ook jouw manager hierin begeleiden. 

Wat je hiervoor nodig hebt is lef. Lef om de impasse in jouw werksituatie aan te pakken. Die eerste stap voor een nieuwe start is essentieel! De rest van de stappen nemen het team samen met jou om jouw hoop op verbetering te realiseren.

Lees er meer over in onderstaande links.

https://www.kiemselect.nl/kiem-kompas

https://www.kiemselect.nl/aanbod-kiem-kompas

Begin volgend jaar wordt er een introductiebijeenkomst georganiseerd, waarbij je van harte welkom bent. Met of zonder manager of misschien wel met een secretaresse collega(’s). Volg de social media voor meer informatie hierover.

Genoeg stof tot nadenken voor een verloren moment in de komende periode van “the time of giving”.  Ik wens je een prachtig Kerstfeest en een gezond en gelukkig 2020 waarbij je de juiste stappen onderneemt om jouw kompas zodanig in te stellen dat je gelukkig wordt, bent en blijft in jouw werk. Een koers voor jezelf bepaalt, passend bij jouw ambities.

Merry Christmas!

Cora Toker