“Ik voel me eenzaam in mijn werk”.

Die kwam binnen bij mij tijdens een intakesprek met een kandidaat, die uiteraard anoniem blijft in deze column. Wel de reden voor mij om na lange tijd weer eens ‘in de pen te klimmen’, omdat haar verhaal niet op zich staat.

Als managementassistente voelt zij zich niet verbonden met haar manager, niet gezien en niet gerespecteerd. Het is niet dat zij nog maar net begonnen is bij deze organisatie. Door de jaren heen heeft ze een groot gedeelte van haar werkleven hieraan gewijd d.m.v. het ondersteunen van diverse managers, collega’s en klanten. Ze heeft zich altijd aangepast en veel van zichzelf gegeven om de werklast van een manager te structureren en te ondersteunen. Met het belang van de organisatie en klanten voorop in haar werkdiscipline. Een betrouwbare referent beaamt dit ook. Ze wordt gewaardeerd binnen de organisatie. Het ontbreekt haar absoluut niet aan proactief handelen of assertiviteit. Ze is up-to-date qua vakkennis door scholing en heeft een gezonde werkervaring. Ze voelt zich echter alleen in haar werk.

De samenwerking met deze manager is dusdanig uit balans, dat het niet tot nauwelijks werkbaar is. Een werksituatie die voor beide en uiteindelijk de organisatie toxisch wordt met alle gevolgen van dien. 

Haar verhaal staat niet op zich, omdat vele secretaressen zich weleens eenzaam voelen in hun functioneren. Respect voor hun handelen, meedenken, etc. ontbreekt gedeeltelijk of zelfs compleet. Ze attenderen respectvol op misverstanden in de samenwerking, maar zijn daardoor ook regelmatig een roepende in de woestijn. Ze worden niet gehoord, want ze zijn maar secretaresse. Gaat het mis in een samenwerking, dan wordt maar al te vaak niet naar een manager gekeken maar naar de secretaresse. Zij is moeilijk en moet zich maar aanpassen of …….

Ik ben opgegroeid in een dorp waar een golfzwembad was. De zomervakantie was er om met een vriendengroep te vieren. Om het half uur klonk de sirene en dan werden er golven gemaakt door technisch vernuft. Voor de durfallen dolle pret, maar voor anderen was het soms best moeilijk om zonder zwembandjes boven water te blijven. Niet echt cool, dus ze gingen zonder deze hulpstukken te water. Hulp vragen bij vrienden was een ‘no go area’, want dan je werd gezien als een watje en hoorde niet bij de groep. Dit werd bepaald door de leider van de vriendengroep met alle gevolgen van dien. Er gebeurde ongelukken, de vriendengroep viel uiteen en het was niet ongebruikelijk dat de leider uiteindelijk alleen stond zonder zich te beseffen dat zijn/haar leiding de oorzaak was van een niet fijn einde van de zomervakantie. Voor zichzelf en voor de groep.

Ieder mens heeft van tijd tot tijd die zwembandjes nodig. Dit is geen schande en in principe ook te verkrijgen. Het helpt om je een betere zwemmer te laten worden, zodat je niet kopje onder gaat. Ongeacht of het nu een manager, een secretaresse of een secretaresseteam betreft. We hebben elkaar nodig om goed te presteren, plezier te halen uit het dagelijkse werk en samen te werken t.b.v. het behoud van een goed werkend team. 

Het is de kunst om die kwetsbaarheid te durven tonen, een hulpvraag te stellen zonder het gevoel van respect en integriteit te verliezen. Het is niet alleen goed voor het individu, maar juist ook voor het team en uiteindelijk de organisatie. 

Als dit verhaal bij jou een gevoel van herkenning oproept, ga dan na wat jij kunt doen om een werksituatie ten goede te keren. Voor jezelf, voor jouw manager en jouw team. Kun je dit niet alleen, dan zijn er zijn legio mogelijkheden waar je hulp kunt vragen (in- of extern).

Oriënteer jezelf eerst. Bepaal wie jouw of zelf jullie zwembandje kan zijn en maak dan de stap om dit bespreekbaar te maken met jouw manager, maar ‘verzuip’ niet. Daarvoor ben je te kostbaar.

Heb je behoefte om na het lezen van deze column contact met mij te zoeken, dan kan dit zeker. Soms helpt het om gewoon met een iemand in alle vertrouwelijkheid te sparren, die jouw vak en positie in een organisatie begrijpt. 

Kan ik je op een bepaald moment niet verder helpen, dan is mijn netwerk groot genoeg om samen na te gaan wie die persoon dan wel zou kunnen zijn.

Pas goed op jezelf, respecteer jezelf en neem actie voor jezelf!

Cora